รีวิวภาพยนตร์ :Air Force The Movie: Selagi Bernyawa (2022)

เดิมมีกำหนดฉายในเดือนสิงหาคมปีที่แล้ว แต่ล่าช้าไปหนึ่งปีเต็ม ในที่สุด Air Force The Movie: Selagi Bernyawa (มีรายงานว่าอยู่ระหว่างการพัฒนาในปี 2018) ในที่สุดก็ได้เห็นแสงสว่างของวันแล้วกำกับร่วมกันโดย Zulkarnain Azhar (J Revolusi ในปี 2017) และ Frank See ภาพยนตร์ติดตามกัปตัน Adib (Nas-T) และพันตรี Adnan (Dato' Adi Putra) ซึ่งทั้งคู่นำทีม PASKAU ในภารกิจด้านมนุษยธรรมในสงครามที่ฉีกขาด ( สมมติ) นามบุรี. ระหว่างเดินทางกลับบ้าน เครื่องบินของพวกเขาถูกยิงตกโดยกลุ่มก่อการร้ายนัมบุริ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถรอดชีวิตจากการชนได้

กลับบ้าน กองทัพอากาศมาเลเซีย (หรือ Tentera Udara Diraja Malaysia) ได้รับข่าวเกี่ยวกับเครื่องบินตก และต่อมาได้ขอให้ Zafran (Aiman Hakim Ridza) นักบิน SUKHOI เป็นผู้นำภารกิจช่วยเหลือ Zafran ยังเป็นพี่เขยของ Adib และพวกเขาเคยเป็นเพื่อนสมัยเด็กAir Force The Movie: Selagi Bernyawa ไม่เสียเวลากระโดดเข้าสู่ฉากแอ็คชั่นทันทีตั้งแต่เริ่มต้น ภาพยนตร์เดินเรื่องเร็วพอกับแอคชั่นมากมายเพื่อใช้เวลาฉาย 103 นาที เมื่อพูดถึงฉากแอคชั่น ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำได้ดีพอสมควรในการจัดลำดับฉากทางอากาศที่เกี่ยวข้องกับเครื่องบินรบและช่วงเวลาการต่อสู้อุตลุดที่น่าตื่นเต้นพอสมควร ไม่รวม CGI ที่ขาด ๆ หาย ๆ และขาด ๆ หาย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉากระเบิดกลางอากาศ ชิ้นส่วนฉากดังกล่าวยังคงได้รับประโยชน์จากมุมมองแบบไดนามิกของตำแหน่งกล้อง รีวิวหนังผี หนังสยองขวัญ

ในขณะที่ฉากทางอากาศเป็นไฮไลท์ของที่นี่ แต่จริงๆ แล้วภาพยนตร์เน้นไปที่การโจมตีภาคพื้นดินที่เกี่ยวข้องกับทีม PASKAU และผู้รอดชีวิตคนอื่นๆ (ในจำนวนนี้รวมถึง Sara Ali ในฐานะนักข่าว Natrah และ Iman Corinne ในฐานะแพทย์ด้านมนุษยธรรม Susan) นี่คือจุดที่การพึ่งพากล้องกระวนกระวายใจและคลื่นไส้มากเกินไป (อ่าน: กล้องสั่นคลอน) ดูเหมือนจะต้องการสิ่งที่เรียกว่าเพิ่มความตึงเครียดให้กับหัวที่น่าเกลียดของมัน มันทำให้ฉากการต่อสู้ดูเหมือนยุ่งเหยิงจนยากที่จะไม่ชื่นชมหรือสนุกไปกับการออกแบบท่าเต้นแอคชั่น และยิ่งแย่ลงไปอีกเมื่อขยายฉากในอุโมงค์ที่มีแสงสลัว

ฉันเกลียดที่จะพูดแบบนี้ในฐานะ Zulkarnain Azhar และ Frank See ผู้ร่วมเขียนบทภาพยนตร์ด้วยข้อมูลเพิ่มเติมจาก Peter Toyat และ Opie Harris สะดุดในการสร้างเรื่องราวและการพัฒนาตัวละคร ภาพยนตร์อาจมีเหตุการณ์ย้อนหลังหลายครั้งเพื่อพยายามทำให้เราเข้าใจตัวละครหลักบางตัวมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับมิตรภาพที่ห่างเหินระหว่าง Adib และ Zafran ประเด็นก็คือ สถานการณ์ทั้งหมดให้ความรู้สึกถึงการเล่าเรื่องแบบฉาบฉวยและการเล่าเรื่องแบบผิวเผินซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะสนใจพวกเขา